Jest to coś, co nazywa się rozwój. Ale ono się nie rozwija. Nigdzie nie idzie. Ponieważ gdy rozwój się rozwija, umknąć może świat. Rozwój jest wtedy, gdy możesz zatrzymać umykanie świata. Mój skromny model rozwoju to osuszanie ziemi. Które jest powtarzajacym się, nigdy nie kończącym odzyskiwaniem tego, co stracone.
Czy istnieje po polsku takie miękkie i tkliwe słóweczko, jak »worożenki«? po polsku mówi się »wróg«, więc tak jakby od razu bagnetem w pierś. Owszem, jest i rusińskie słowo: »woroh«, ale brzmi jak westchnienie.
A voir ce que l'on fut sur terre et ce qu'on laisse
Seul le silence est grand; tout le reste est faiblesse.
Jestem jak projektor w planetarium: cały widzialny wszechświat zamknięty w kręgu sceny wydobywa się z moich ust, uszu, czasem i innych ujść. (...) Gdybym się tu teraz rozpuścił, (...) gdybym spłynął ściekami do Pacyfiku, znikłoby to wszystko, co dzisiaj widziałaś. Ty byś też znikła, ta część ciebie, która związała się, Bóg wie po co, z tym małym światkiem.
I understand that Scissors can beat Paper, and I get how Rock can beat Scissors, but there's no fucking way Paper can beat Rock. Paper is supposed to magically wrap around Rock leaving it immobile? Why the hell can't paper do this to scissors? Screw scissors, why can't paper do this to people? Why isn't notebook paper constantly suffocating students while they take notes in class?
I'll tell you why, because paper can't beat anybody, a rock would tear that shit up in 2 seconds. When I play rock/paper/scissors, I always choose rock. Then when somebody claims to beat me with their paper, I can punch them in the face with my already clenched fist and say: Oh shit, I'm sorry, I thought paper would protect you, you asshole.
