Anonim -- Kiedy wiodłem konie nad wodę

6. Uderzyłem w relikwiarz
Ilaire, ilaire, itou,
Ilaire, ilaire, o, moja Nanette!
Uderzyłem w relikwiarz: „Obudź się, jeśli śpisz, pani!”

7. "Nie, nie śpię ani nie drzemię,
Ilaire, ilaire, itou,
Ilaire, ilaire, o, moja Nanette!
"Nie, nie śpię ani nie drzemię, czekam na ciebie w piekle.

8. Spójrz, me usta są pełne ziemi,
Ilaire, ilaire, itou,
Ilaire, ilaire, o, moja Nanette!
Spójrz, me usta są pełne ziemi, a twoje wypełnia miłość.

9. Obok mnie czeka miejsce
Ilaire, ilaire, itou,
Ilaire, ilaire, o, moja Nanette!
Obok mnie czeka miejsce i trzymam je dla ciebie."

Jest to tradycyjna piosenka francuska o bardzo prostej melodii: miarowej, spokojnej i sennej. Każdy wers przepoławia zawołanie do Nanette, co działa tym bardziej kołysząco. Jednak pod płaszczem banalnej melodii i ludowego charakteru kryje się historia rodem z Poego.
(Do posłuchania tutaj, świetne wykonanie Le Poème Harmonique.) (Oraz tu, urocza Francuzka.)